តន្រ្តីមហោរី


ប្រវត្តិ​ភ្លេង​មហោរី​ ​នឹង​មហោរី​ពិណពាទ្យ
ឧកញ៉ា​ទេព​ពិទូរ ក្រសេម គន្ថ​បណ្ឌិត រៀបរៀង

មហោរី​វង់​តូច (បែប​ជាន់​​ដើម)
វង់ភ្លេង "មហោរី" ជា​ភ្លេង​ខ្មែរម្យ៉ាង​ដែល​មាន​មក​តាំងពី​បុរាណ​កាល ដោយ​ខ្មែរ​បាន​ផ្ដើម​បង្កើត​ឡើង​ដោយ​គំនិត​ខ្លួន​ឯង​ជា​ដំបូង ក្នុង​វេលា​ដែល​ខ្មែរ​ចុះ​មក​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​នេះ ​ហើយមិន​មែន​ជា​របស់​បាន​បែប​មក​ពី​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​ទាំង​ស្រុង ឬ​បាន​​មក​អំពី​ប្រទេស​ឯ​ណា​និមួយ​ក៏​ទេដែរ គឺ​កើត​ឡើង ដោយ​ខ្មែរ​ប្រឌិត​ផ្សំ​ឡើងដោយខ្លួនឯង ។ ​សូម្បី​សម្ដេច​ក្រុម​ព្រះ​យ៉ាដាំរុង​រាជានុសិទ្ធិ អ្នក​តែង​ប្រវត្តិ​ភ្លេង​ផ្សេង ៗ របស់​សៀម​ក៏​ថា ភ្លេង​មហោរី​ជា​របស់​ខ្មែរ ហើយ​សៀម​ផ្ទេ​រ យក​បែប​អំពី​ខ្មែរ​ទៅ​លេង ១ ជាន់​ទៀត ។ ចំនុច​នេះ​បើ​នឹង​ស្រាវជ្រាវ​រក​ទៅ​គង់​ឃើញ​ពិត​ដូច្នេះ ព្រោះ​ប្រទេសនានា​ ​វៀរ​លែង​តែ​ប្រទេស​សៀម ១ ចេញ គឺ​មិន​មាន​ភ្លេង​បែប​នេះ​ឡើយ ។
​ភ្លេង​មហោរី​នេះ ​កាលពីជំនាន់​ដើម​ខ្មែរ​លេង​ក្នុង ១ វង់ មាន​គ្នា​ប្រមាណ ៤ ទៅ ៥ នាក់​ប៉ុណ្ណោះ គឺៈ
១- អ្នក​ច្រៀង​នាំ​បទ​នឹង​គោះ​ឆឹង​ដោយ​ខ្លួន​ឯង
២- អ្នក​កូត​ទ្រ​ខ្សែ ៣ (គឺ​ទ្រ​ខ្មែរ)
៣- អ្នក​ត្រេះ​ចាប៉ី
៤- អ្នក​ផ្លុំ​ខ្លុយ
៥- អ្នក​ដំ​ស្គរ​ធោន
ក្នុង​សម័យ​ដើម អ្នក​លេង​ភ្លេង​មហោរី​នឹង​ភ្លេង​មហោរី​មាន​តែ​ប៉ុណ្ណេះឯង អ្នក​ស្រុក​នាំ​គ្នា​លេង​អស់​កាល​ជា​អង្វែង ។
សម័យ​ក្រោយៗមក មាន​អ្នក​គិត​បន្ថែម​គ្រឿង​មហោរី​ឡើង​ទៀត ដោយ​លំដាប់​មក​លុះ​មក​ដល់​សម័យ​នេះ ភ្លេង​មហោរី​ទើប​មាន​គ្រឿង​ច្រើន ហើយ​ចែកចេញជា២យ៉ាងគឺមហោរី​គ្រឿង​ពិណពាទ្យ ឬ​មហោរី​គ្រឿង​ធំ (វង់​ធំ) និង មហោរី​គ្រឿង​ខ្សែ
 ក/- ប្រវត្តិ​មហោរី​គ្រឿង​ពិណពាទ្យ ឬ​មហោរី​គ្រឿង​ធំ (វង់​ធំ)៖
ក្នុង​សម័យ​​ដើម​ឯ​ណោះ ការ​លេង​ភ្លេងមហោរី​ច្រើន​មាន​តែ​ពួក​ប្រុសៗ លេងប៉ុណ្ណោះ លុះ​សម័យ​ត​មក ទើប​ប្រុស​ខ្លះ ស្រី​ខ្លះ លេង​រួម​វង់​ជា​មួយ​គ្នា ដោយ​យក​ស្រី​ជា​អ្នក​ច្រៀង​នាំ​បទ ព្រោះ​ស្រី​ច្រើន​មាន​សំឡេង​ពីរោះ​ផ្អែម​ល្ហែម​ជា​ទី​ត្រូវ​ចិត្ត​របស់​អ្នក ស្ដាប់​ទូទៅ ។ សម័យ​ក្រោយ​នោះ​មក​ទៀត ប្រមាណ​តាំង​ពី​សម័យ​ក្រុង​លង្វែក​ជាដើម ទើប​កើត​មាន​ក្រុម​មហោរី​ស្រី​សុទ្ធ (គ្មាន​ប្រុស​លាយ) ១ បែបប​ទៀត ដោយ​មាន​ពួក​អ្នក​ធំ​ដែល​មាន​ធនធាន នឹង​មាន​បរិវារ​ច្រើន​ផ្ដើម​បង្ហាត់​ពួក​ស្រី​ឲ្យ​លេង​ឡើង ដើម្បី​ប្រគំ​បំរើ​ខ្លួន ។
រាប់​តាំង​ពី​មាន​ពួក​ស្រី​លេង​មហោរី​ឡើង​ហើយ ប្រហែល​ជា​មាន​មនុស្ស​និយម​ច្រើន ទើប​ជា​ហេតុ​ឲ្យ​មាន​អ្នក​គិត​ប្រែ​កែ​បន្ថែម​គ្រឿង​មហោរី​ច្រើន​ឡើង​ដោយ​ លំដាប់​មក តាម​ដែល​ប្រាកដ​ក្នុង​វេលា​នេះ​មាន​ដល់​ទៅ ១២ យ៉ាង គឺៈ
១- ទ្រខ្សែ ៣
២- តាខេ
៣- ខ្លុយ
៤- រនាត​ឯក មាស
៥- រនាត​ឯក
៦- រនាត​ធុង (រនាត​សំឡេង​ធំ)
៧- រនាត​តូច (រនាត​សំឡេង​តូច)
៨- គង​វង់​ធំ
៩- គង​វង់​តូច
១០- ស្គរ​ធោន
១១- រមនា
១២- ឈឹង (គោះ​ចង្វាក់) ។
មហោរី​ពិណពាទ្យ​នេះ ច្រើន​មាន​តែ​ប្រុស​លេង ឬ​ក៏​មាន​ស្រី​លាយ​ម្នាក់ឬពីរនាក់​ប៉ុណ្ណោះ ។ គេឃើញ នៅ​មាន​លេង​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ។
 
ខ/- មហោរី​គ្រឿង​ខ្សែ (ខ្លះ​ហៅ​ភ្លេង​ខ្មែរ)
 
ការ​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា "មហោរី​គ្រឿង​ខ្សែ" ព្រោះ​ភ្លេង​នេះ​ប្រើ​គ្រឿង​ខ្សែ​ច្រើន​ជាង​ភ្លេង​ដទៃ ទាំង​សំឡេង​សោត​ក៏​ពីរោះ​រងំ​រណ្តំ​ណាស់ ហើយ​សំឡេង​ស្រាល​ជាង​មហោរី​គ្រឿង​ធំ ឬ​មហោរី​ពិណពាទ្យ, សម័យ​នេះ មហោរី​គ្រឿង​ធំ​ពុំ​សូវ​មាន​លេង​ណាស់ណា​ទេ ច្រើនមាន​លេង​តែ​មហោរី​គ្រឿង​ខ្សែ ៗ នេះ​ហើយ​ជា​គ្រឿង​លេង​របស់​ពួក​ស្ត្រី ទើប​មាន​ឈ្មោះ​ថា "ក្រុម​មហោរី​ស្ត្រី" មហោរី​គ្រឿង​ខ្សែ​នេះ វង់​ធំ មាន​គ្រឿង​ភ្លេង ១២ យ៉ាង​ដែរគឺ៖
១- ទ្រ​ខ្សែ ៣ គ្រឿង​កូត
២- ទ្រ​អ៊ូ គ្រឿង​កូត
៣- ទ្រ​ឆែ គ្រឿង​កូត
៤- ចាប៉ី គ្រឿង​ត្រេះ
៥- តាខេ គ្រឿង​ត្រេះ (ខ្លះហៅថា​តៈខេ ប្រែថាក្រពើ)
៦- ខ្លុយ គ្រឿង​ផ្លុំ
៧- រនាត​ឯក គ្រឿង​វាយ
៨- រនាត​ធុង គ្រឿង​វាយ
៩- គង​ធំ គ្រឿង​វាយ
១០- ស្គរ​ធោន គ្រឿង​ទះ
១១- រមនា គ្រឿង​ទះ
១២- ឈឹង គ្រឿង​គោះ​ចង្វាក់
 
តែ​មក​ក្នុង​សម័យ​នេះ អ្នក​ខ្លះ​គេ​ថែម អាគរដេយ៉ុង គ្រឿង​ភ្លេង​បារាំង ១ មក​ទៀត ហើយ​បន្ថយ​ទ្រ​ខ្សែ ៣ ចេញ​ក៏​មាន ។
ប្រភពៈ  http://www.budinst.gov.kh/?q=node/254

No comments:

Post a Comment